گلها و گیاهان مفید

گل کوکب         

                                                                                                    

یکی از گلهای فوق العاده زیبا و همه پسند گل کوکب است که از زیبایی و سادگی فوق العاده ای بهرمند است اما برای پرورش

این گل به صورت حرفه ای لازم است نکاتی را بدانیم که در زیر به ان اشاره شده است:

گل کوکب را با اجرای روشهای مخصوص میتوان خیلی درشت تر از حد معمول نسبی تا حدود سی سانتیمتر قطر نیز پرورش داد.کوکب در مقابل سرما و یخبندان بسیار حساس بوده و باید غده های زیر زمینی آنرا قبل از سرما و یخبندان بیرون آورده آنها را خشک و تمیز کرده به طریقی که گفته خواهد شد نگهداری کنند.گلهای کوکب اواخر تابستان و اوائل پائیز ظاهر میشوند.برای بدست آوردن بوته های تازة کوکب بیشتر بوسیله تقسیم غدد ریشه آن یا قلمه زدن انجام میشود و برخی از گونه های کوکب را می توان بوسیله بذر اواخر زمستان در گلخانه نیز تکثیر نمود .

 ................................................................................................

 گیاه بابا آدم

نام‌های دیگر:

فیل گوش-آراقیطون-راس الحمامه

مشخصات ظاهری:

بابا آدم، گیاهی است علفی،‌ بزرگ و دارای ساقه منشعب به طول 80 تا 150 سانتی‌متر و حتی بیشتر، ریشه‌ای دراز به قطر انگشت و به رنگ قهوه‌ای دارد. پهنک برگهای آن، بسیار بزرگ و دارای حالت نسبتاً افتاده بر روی ساقه است. بزرگی پهنک برگهای آن،‌به نسبتی که از قاعده ساقه به راس نزدیک می‌شود، کم می‌گردد. رنگ آن در سطح فوقانی پهنک،‌سبز تیره ولی در سطح زیرین به علت پوشیده بودن از تارهای فراوان، سبز روشن است. میوه‌ای آن پس از رسیدن به صورت فندقه‌ای با 3 یا 4 سطح مشخص در می‌آید.

خواص:از بابا آدم در موارد زیر استفاده درمانی به عمل می‌آید:‌تصفیه خون-زیاد کردن ادرار- و عرق-نقرس- رماتیسم0خارش پوستی-قندخون-سرخک-اسیداوریک-بیماری‌های پوستی-سنگ کلیه-تب‌های دانه‌ای-آبله-مخملک-اگزمای خشک-تقویت پوست سر و....

محل رویش: باباآدم به طور خودرو در دشت‌ها و نواحی مرطوب و سایه دار رشد می‌کند. بابا آدم را می‌توان در 1700 متری شهرستانک-خراسان-تهران-آذربایجان-بختیاری-حسن بگلو-قره داغ-مازندران-گرگان-شبستر-نعمت آباد تبریز و ... مشاهده نمود.

.........................................................................................

بابونه

نام‌های دیگر:

بابونه رومی-مشرف-قراص-بابونج

مشخصات ظاهری:

بابونه، گیاهی است کوچک، پرپشت به ارتفاع 10 تا 30 سانتی‌متر و دارای بویی معطر و قوی که ساقه‌های خوابیده، استوانه‌ای شکل، به رنگ سبز مایل به سفید و برگ‌های کوچک، متاوب، منقسم به بریدگی‌های باریک و نامنظم و پوشیده از کرک دارد. کاپیتول‌های آن به صورت منفرد در راس ساقه‌های ظاهر می‌شود. در هر کاپیتول آن،‌ دو نوع گل، یکی زبانه‌ای ماده، به رنگ سفید و دیگر لوله‌ای که به رنگ زرد دیده می‌شود.

خواص:

از بابونه در مواردی نظیر:‌ تقویت معده-دردهای عصبی-میگرن-سردرد-بی‌خوابی-اختلالات زمان یائسگی-کم اشتهایی-ورم روده-کم خونی-اختلالات هاضمه-یرقان و ... استفاده به عمل می‌آید.

محل رویش:

بابونه بیشتر درچمن زارها، زمین‌های شنی و استخرهای طبیعی رشد می‌کند.

بابونه در برخی مناطق ایران از جمله آذربایجان یافت می‌شود.

 ..........................................................................................

پونه

مشخصات ظاهری:

پونه، گیاهی است علفی، پایا و دارای ساقه‌ای با ظاهر تقریباً استوانه‌ای، به ارتفاع 10 تا 55 سانتیمتر که برگ‌هایی بیضوی و نوک تیز، با دندانه‌های ظریف و یا عاری از آن دارد. از کلیه قسمت‌های گیاه بویی تند به مشام می‌رسد.

گل‌های به صورت دسته‌های فراهم در کناره برگ‌های طول محور ساقه، (در ماه‌های تیر تا مهر) ظاهر می‌شود که رنگ گلی روشن یا مایل به بنفش دارد. میوه‌ی آن چهار فندقه است.

خواص: پونه حاوی آنتی بیوتیک طبیعی می‌باشد به همین خاطر برای رفع بیماری‌های عفونی از آن استفاده می‌شود. همچنین از پونه در موارد زیر استفاده درمانی به عمل می‌آید.

صفرا-اخلاط نزله-سیاه سرفه-آسم-سرماخوردگی-سینوزیت-نفخ-نقرس-قطع حالت قاعدگی-گریب-لکه‌های جلدی-تقویت دستگاه هاضمه و ...