حضرت
عیسی(ع) یکی از پیامبران اولوالعزم و از انبیاء بنی‌اسرائیل است، لقبش مسیح و به
معنای مبارک است. نام
حضرت عیسی(ع) 25 بار و لقب ایشان 13 بار در قرآن آمده است. حضرت عیسی(ع) 5585 سال بعد
از هبوط حضرت آدم و 500 سال قبل از ولادت پیامبر اسلام(ص) در سرزمین کوفه در کنار
رود فرات بدون داشتن پدر به دنیا آمد. مادرش حضرت مریم(س) از زنان با فضیلتی است،
که نام مبارکش در دوازده سوره قرآن و در سی و چهار آیه به صراحت ذکر شده، جایگاه
حضرت مریم(س) آنقدر رفیع است که در قرآن یک سوره با نام ایشان آمده است. حضرت
عیسی(ع) در نوزادی با مردم سخن می‌گفت و معجزات بسیاری همچون زنده کردن مردگان
داشت. ایشان در سن 30 سالگی به پیامبری مبعوث شد و پیوسته مردم بنی‌اسرائیل را به
پرستش خدای یگانه دعوت می‌کرد. حضرت مسیح یکی از پنج پیامبری است که دارای شریعت و
کتابی با نام «انجیل» است که سرانجام پس از 35 سال زندگی، یهودیان تصمیم به قتل
ایشان گرفتند اما به اراده خداوند حضرت مسیح(ع) به آسمان‌ها رفت تا همراه با قیام
حضرت مهدی(عج) رجعت کند.